5 Kasım perşembe gece saatleri..
Özel harekat polislerimiz teröristler ile çatışma halindedir ve 3 polisimiz yaralanır..
Polislerimizden biri, çenesini sıyıran kurşun sebebiyle yaralanmıştır. Hastanede pansuman yapılır, dikiş atılır ve istirahat raporu yazılarak evine gönderilir..
Kendisine evine kadar refakat edecek olan askeri araca biner, “eviniz ne tarafta abi” diye soran askere “eve gitmiyoruz, çatışma bölgesine devam et. Arkadaşlarım hala çatışmada, onları yalnız bırakmak olmaz” der..
Yaralı polisimiz bir gün önce Nuriye anne ile telefon görüşmesi yapmıştır.
“Anne, bir haber duyuyorsun hemen arıyorsun, arama! Kaderde ne varsa o olur. Buralar karışık, şehit olursam ağlama ve sakın Devlete Millete kötü söz söyleme! Bu Devlet bizim, bu Vatan bizim” der..
Yaralandıktan ve ayaküstü tedavisini yaptırdıktan sonra istirahat raporu olmasına rağmen çatışma bölgesine döner ve ikinci kez hastaneye getirilir..
Fakat bu kez tedavisini yaptırıp arkadaşlarına katılma imkanı yoktur, çünkü tertemiz alnından aldığı kurşun yarasıyla Şehit olmuştur..
Adı Necmi Çakır
Trabzon/Of doğumlu..
O’nun Aziz ruhu Allah’a, ailesi Türk milletine emanet..
Ve çatışma bölgesinde yalnız bırakmadığı silah arkadaşları, O’nu şehit eden hainin pis ruhunu leş bedeninden ayırıp cehenneme yollamakta gecikmediler..
Arkadaşları üzerlerine düşeni yaptı, bize düşen minnet ve dualarımızı eksik etmemektir.
Ruhun şad, mekanın Cennet biliyorum yiğit hemşehrim.
Vatan denilince yüreği tutuşan her vatandaşına hakkını helal et..
Bir yanıt bırakın