DEPREM(SAAT 04:17)
Altı şubat ikibin yirmi üç gecesi
Saat 04:17 de
Büyük bir deprem meydana geldi ülkemizde
Bir ses geldi yerin tâ derinliğinden
Binalar domino taşı gibi yıkıldı temellerinden
Dağlar taşlar oynadı yerinden
Yollar yön değiştirdi istikametinden
Sanki kıyamet kopmuş gibiydi
Feryatlar yükseliyordu her yerden
Ne yurt kaldı nede yuvalar
Viran oldu bahçeler bağlar
Bir anda yerle bir oldu binalar evler
Bir anda yok oldu bütün hayaller
Enkaz altında kaldı binlerce vatandaşımız
Sel olup aktı onlar için göz yaşlarımız
Bir anda kırıldı kolumuz kanadımız
Bir anda kışa döndü yazımız
Kimisi ana babasını kaybetti kimisi evladını
Kimisi kaybetti bütün aile efradını
Kimisi de enkaz altından zor kurtardı canını
Allah kimseye yaşatmasın böyle bir ânı
Melek olup uçtu yüzlerce masum çocuk
Bu acıyı tarif edemez ne kelime nede sözcük
Bir ağaç misali kaldılar dalsız ve köksüz
Kimisi de ya yetim kaldı ya da öksüz
Zengin iken oldular bir anda fakir
Ne gurur kaldı yüreklerde nede kibir
Ateş düştü herkesin yüreğine
Herkes düştü kendi canının derdine
Bir yanda açlık, bir yanda susuzluk
Bir yanda korku, bir yanda uykusuzluk
Bir yanda soğuk, bir yanda acı
Rabbim sen biz aciz kullarına acı
Yardıma koştu bütün dünya ülkeleri
Farklı olsada dinleri ,dilleri renkleri
Yoktu hiçbirinin çıkar yada menfaatleri
Tek bir canlı kurtarmaktı hedefleri
Arş-ı titretti “sesimi duyan var mı.?” nidaları
Sel olup aktı milyonların göz yaşları
Ambulans sesleri yürekleri dağladı
Milyonlarca kişi bu sese ümit bağladı
Dualar, dilekler ağıtlara karıştı
Saniyeler, dakikalar saatlerle yarıştı
Milyonlar, el açıp yalvardı yüce Mevla’ya
Enkaz altından bir kişi daha canlı çıkarmaya
Rabbim; bir daha böyle bir afet vermesin güzel ülkemize
Bu afetler musibetler birer ders olsun hepimize
Bize düşen; tedbir alıp taktiri Allah’a bırakmaktır
Hep birlikte huzur ve güven içinde yaşamaktır .
