Az önceye demin derler ovaya düz.
Geçen seneye bıldır derler bahara güz.
Pazar güne deri derler sıcak havaya yaz.
Sürülmemiş tarlaya Boz derler bizde.
Yeleğe delme derler cekete aba.
Hırkaya işlik derler tahta küreğe yaba.
Bazen mecek derler bazen çapa.
Yanan kömüre KöZ derler bizde.
Picamaya tumman derler sergene kaşlık
Halata urgan derler .kız parasına başlık.
Amcaya emmi derler kıraç tarlaya taşlık.
Ovalara meralara Düz derler bizde.
Köpeğe enuk derler ceylana elik.
Fareye sıçan derler kulübeye kelik.
Keçiye cebiş derler tavuğa ferik.
Göçmen kuşlara Kaz derler bizde.
Ekmeğe çörek derler yemeğe aş.
İnce oduna çalı derler tepelere kaş.
Torba yoğurduna katık derler kuru peynire keş.
Karadeniz insanına laz derler bizde.
Teyzeye hala derler dürüst insana mert.
Abiye aga derler demli çaya sert.
Babaanneye ebe derler ince hastalığa dert.
Güvenilir laflara Söz derler bizde.
Mandaya kömüş derler yavrusuna balak.
Başörtüye çember derler atkıya dolak.
Sürüye davar derler tarla kenarına kulak.
Güneş görmeyen yere guz derler bizde.
Yazmakla bitmez bu böyle uzar gider.
Kalmış kağnıları koca öküz çeker.
Bu günlük bu kadar yeter.
Utanmayan suratlara yüz derler bizde…
Garip Hüseyin —-Durağan (12.02.2020)
Bir yanıt bırakın